تنهایی من

"بدهای" شعرهایت شده ام، آدم! چه کنم نام مرا هرگز کسی در "خوب ها" ننوشت ...

تنهایی من

"بدهای" شعرهایت شده ام، آدم! چه کنم نام مرا هرگز کسی در "خوب ها" ننوشت ...

شک کن

تو را به جانِ عزیزت

به «حالم خوب است» های من شک کن..!

شک کن به این «چیزی نیست» ها

«درست میشود» ها

در آغوشم بگیر و بگذار

تا میتوانم 

با خیالِ راحت

خوب نباشم...