آدم هایِ بی تفاوت ،‌ همیشه ، بی تفاوت نبوده اند !

روزی ، جایی ، برایِ کسی ، تمامِ احساسشان را گذاشته اند و ندیده ،

حرف هایشان را زده اند و نشنیده ،

آنقدر که به مرزِ بی حسیِ مطلق رسیده اند

جایی که حتی خودشان را یادشان نیست ،

جایی که دیگر ، حرفی برایِ گفتن ندارند !

بی توجهی ، آدم ها را بی توجه می کند ،

حتی به خودشان !

و این یعنی یک فرو پاشیِ مزمن ،

یعنی ؛ یک مرگِ تدریجی ...