صدا بزن

دوستم داشته باش 

و هر بار

به اسم کوچکم صدا بزن

مرا  "حواصیل"  بخوان

پرنده ای که بارها از کوچ جامانده ...!

یا  " رضاییه "

دریاچه ای که هر روز

دلش بیشتر شور میزند ...

تک " درخت سپیدار " باغچه ی پدربزرگ

آخرین " فشنگ " سرباز خسته از جنگ

یا تکه " ابری " سیاه

که لک کرده دامان آبی آسمان را ...

اسم های زیادی دارم

ولی تو بی هیچ نگرانی

مرا بارها صدا بزن !

تنهایی 

شهرت من است

و این نام های کوچک !

اصلیت ام را پنهان نمی کند ...

تو جمعه منی

بعضی ها شنبه ی آدمند 

پُرِ قرار های تازه 

پُرِ شروع های دوباره 

جدی و عبوس 

بعضی ها سه شنبه ی آدمند 

پُرِ کارهای نکرده 

پُرِ وعده های عقب افتاده 

آشفته و مضطرب 

بعضی ها پنجشنبه آدمند 

پُرِ رهایی و بی خیالی 

پُرِ سبک باری و خوشحالی 

تو جمعه ی منی 

بهترین روز هفته ام، 

که آفتابش بالا نیامده به غروب میرسد...