آخرِ هفته که شد ؛

دلت را به دلِ خیابان بزن ...

با بیخیالیِ جاده همراه شو ... 

فراموش کن هفته ات چطور گذشت ،

مهم نیست شنبه قرار است چه اتفاقاتی بیفتد ،

و مهم نیست چقدر مشغله رویِ هم تلنبار شده ... 

روزهایِ رفته را به بادِ فراموشی بسپار ...

و روزهایِ نیامده را به خدا ... 

چای ات را کمی آرام تر و سرخوش تر از همیشه بنوش ،

جوری که سقفِ دنیا هم اگر ریخت ؛

آب در دلِ لحظه هایت تکان نخورَد ...

آدم نیاز دارد گاهی عینِ خیالش نباشد ... 

آدم نیاز دارد برای یک روز هم که شده ؛

به خاطرِ خودش نفس بکشد ...